Nog cincuenta y una noches geduld

15 november 2012

Daar lig ik dan weer, zoals gewoonlijk, ’s nachts wakker in mijn bedje. Mijn warme bedje met al mijn kussen en knuffels dat nog maar voor 51 nachtjes mijn bedje zal zijn voordat ik voor 176 dagen het land ga verlaten. Het besef over wie en wat ik allemaal achterlaat en het gevoel dat dit oproept, wisselt zich af met de vreugde en nieuwsgierigheid die ik voel als ik denk aan het avontuur waar ik aan ga beginnen. De laatste tijd merk ik toch steeds vaker dat het laatste het eerste begint te overschaduwen. En volgens mij betekent dat dan dat ik over 51 nachtjes er helemaal klaar voor ben om Nederland en alle lieve mensen hier, achter te laten. Toch blijf ik het een raar idee vinden dat ik een half jaar niet fysiek deel uit zal maken van vele levens van mensen die belangrijk voor mij zijn. Daarnaast zal ik er zo veel voor terugkrijgen en wel een rolletje of misschien zelfs rol kunnen gaan spelen in levens van mensen die ik nu nog niet ken, maar o zo nieuwsgierig ben om te gaan ontmoeten. Misschien moet ik eerst maar eens gaan vertellen wat ik precies ga doen voor de mensen die ik nog niet omver heb geworpen met mijn enthousiaste verhalen.

Zoals de meeste van jullie wel zullen weten, hebben mijn vriendin, Lobke van Eijk, en ik al heel lang het plan om samen te gaan reizen. Dit begon, heel idealistisch natuurlijk, bij een reis rond de wereld. We kwamen redelijk snel tot het besef dat we daar waarschijnlijk geen geld voor hadden. Ook bedachten we dat het ons niet zou lukken om in een half jaar of een jaar de vele plaatsen te bezoeken die wij samen nog wilden (en nog steeds willen) gaan zien. We hebben toen wel al de keus gemaakt om sowieso naar Zuid-Amerika te reizen. Via onze reisorganisatie Dare2Go, waar ik later misschien meer over zal vertellen, zijn wij uiteindelijk wel tot een definitieve keus voor een land gekomen: Peru!!

Op vijf januari zullen Lobke en ik op het vliegtuig stappen richting Lima, de hoofdstad van Peru. Hier zullen wij gedurende drie weken bij een gastgezin verblijven en twintig lessen Spaans per week krijgen. Op deze manier hopen Lobke en ik dat we ons Spaans tot een redelijk niveau kunnen krikken, wat hopelijk de rest van onze reis ook veel zal helpen. Voor mensen die nog niets weten over Lima, hier volgen enkele feitjes:
Lima is de hoofdstad van Peru en telde in 2006 vier miljoen inwoners. Het ligt aan de westkust van Peru en is oorspronkelijk gesticht door de Spanjaarden onder de naam “Ciudad de Los Reyes”, oftewel “Stad van de koningen”. Het klimaat in Lima is vochtig, maar subtropisch mild zonder extreme hitte of koude. In januari schijnt er gemiddeld 179,1 uur zon terwijl er over het hele jaar maar gemiddeld 1284 zonuren zijn. Wat betekent dat als wij er in januari zijn, het heel lekker weer is. (Waar wikipedia allemaal wel niet goed voor is ;))

Na drie weken in Lima te zijn geweest, vliegen wij 26 januari door naar Iquitos, een plaatsje midden in het Amazongebied in het noordoosten van Peru. In Iquitos zullen Lobke en ik vier maanden helpen bij het weeshuis ‘Arco Iris’, wat regenboog betekent in het Spaans. Arco Iris is opgericht door Aad en Ria Cooiman in 1993 en is sindsdien uitgegroeid tot een belangrijke plek in Iquitos. Het vangt niet alleen kinderen zonder ouders op, maar ook kinderen waarbij de thuissituatie ontoereikend is om een goede basis te bieden. Naast alleen de kinderen onderdak en eten te bieden, is er ook een schooltje aan verbonden. Hier krijgen de kinderen van Arco Iris les volgens de Nederlandse onderwijsmethodes. Het onderwijs is in Peru heel slecht, daarom is er in de middag ruimte voor huiswerkbegeleiding. Ook is er als het goed is nu een dagopvang gecreëerd voor de peuters en kleuters die nog niet naar school gaan. Op deze manier kunnen de moeders van de kinderen een baan zoeken en uitvoeren, zonder dat de kinderen hiervan de dupe zijn. Ik zal even de dagelijkse routine beschrijven.

05:00 – Ongeveer uit bed. Douchen onder de koude douche, ontbijten en klaar maken voor de dag.
06:30 – School begint.
12:30 – Middagpauze + lunch.
15:00 – Huiswerkbegeleiding.
17:00 – Speeluurtje.
18:00 – Avondeten.
20:00 – Alle kinderen moeten op bed liggen.

De dagen zijn door de week dus vrij gestructureerd. Op deze manier proberen ze er ook voor op Arco Iris om de kinderen een veilige en vertrouwde basis te bieden om op te groeien. Op zaterdag helpen de kinderen allemaal een uurtje in de moestuin en gaan dan na de lunch voor een nachtje naar familie toe om op zondagmiddag weer terug te komen. Zo houden ze nog wel contact met hun familie wat ze later weer kan helpen als ze niet meer in het weeshuis wonen, maar op eigen benen moeten staan.

Wij zullen vanaf eind januari tot eind mei met de kinderen werken. Het onderwijsprogramma start pas echter weer rond maart/half maart, dat ligt er maar net aan wanneer de school en de leraren er weer klaar voor zijn. De scholen hebben hier rond de kerst “zomervakantie”. Die duurt in Peru ongeveer drie maanden. Ongeveer de helft van deze tijd gaan de kinderen die hier nog familie hebben naar hun familie toe. Daarna komen ze weer naar Arco Iris om de rest van hun vakantie door te brengen. Dit wordt op Arco Iris de ”nuttige vakantie” genoemd. In deze “nuttige vakantie” krijgen ze naailes, kookles, sportles en nog veel meer leuke activiteiten aangeboden. Hiervan zullen Lobke en ik dus ook deel gaan uitmaken. Je kunt je vast wel voorstellen dat ik hier ook echt super veel zin in heb. Als iemand nog leuke ideeën heeft voor activiteiten met de kinderen, ze zijn welkom!

Ik heb volgens mij nog lang niet alles verteld over “Arco Iris”, maar nu hebben jullie in ieder geval een idee wat wij daar gaan doen. Sorry als ik jullie heb verveeld met mijn langdradige verhaal, maar als je al tot hier aan het lezen bent, heb je er toch echt zelf voor gekozen om verder te lezen. Degene die toch nog iets meer willen weten of een beeld willen krijgen van hoe de omgeving is, heb ik hieronder een aantal links geplakt. De eerste vijf zijn delen van een filmpje over Arco Iris en Iquitos dat in maart door Aad Cooiman is gemaakt. Hierin laat hij het weeshuis zien, vertelt over de bezigheden en laat ook nog een stukje van Iquitos zien. Voor de nieuwsgierigen onder jullie is dat misschien leuk om te kijken. Ik waarschuw wel, de filmpjes duren wel allemaal tussen de drie en de vijf minuten, dus om ze allemaal te zien ben je even bezig. Ik vond het zelf wel heel leuk om te zien! Het laatste filmpje is een filmpje gemaakt door vrijwilligers tijdens die “nuttige vakantie”. Erg gezellig en leuk filmpje om te kijken

Deel 1 - http://www.youtube.com/watch?v=BzsJZLa1hPk
Deel 2 - http://www.youtube.com/watch?v=RkX64s1fNGw
Deel 3 - http://www.youtube.com/watch?v=E79dRr-Bd2k
Deel 4 - http://www.youtube.com/watch?v=qFOBLEqCWx4
Deel 5 - http://www.youtube.com/watch?v=6dXXyqt-XQ4
Extra - http://www.youtube.com/watch?v=3efqkPHRi88

Na al mijn gezwets over de eerste vijf maanden van mijn reis, zal ik de laatste maand maar kort houden. Dat is ook vrij makkelijk, omdat we hier nog niet alles voor geregeld hebben. Eind mei zullen wij afscheid nemen van Iquitos en aan het laatste deel van onze reis beginnen. We hebben dan nog vier volle weken om van de rest van het land en de cultuur te genieten. Deze vier weken zullen wij waarschijnlijk beginnen in Cusco en eindigen in Lima. Voordat wij op 29 juni weer terug vliegen, hebben we een aantal dingen die we zeker willen zien en doen. Zo willen we natuurlijk naar de Machu Picchu toe, de Colca Canyon, het Titicacameer en ook zeker naar Arequipa! De lijst is echter nog veel langer, maar die zal ik wel niet opschrijven. En dan de 29e juni dus weer richting Nederland vliegen om hier op de 30e weer voet op Nederlandse grond te zetten. Wat we PRECIES in de tussentijd gaan doen is dus nog niet bekend, daar zal ik later wel een keer verder over uitbreiden. Mijn laptopje is nu namelijk ook bijna leeg, dus ik zal jullie niet langer vervelen met mijn verhalen. Ik hoop dat ik jullie een beetje een idee heb gegeven van mijn geweldige avontuur komend jaar. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en kan niet wachten om mijn eerste blog vanuit Peru te posten en jullie te vertellen over alles wat ik mee maak. Ondertussen zal ik nog 51 nachtjes moeten wachten, 50 ondertussen want deze nacht is alweer bijna om. Ik ga nu lekker slapen en zal jullie op de hoogte houden van de verdere ontwikkelingen van mijn reis! Voor nu: buenas noches en hasta la vista!

(Voor de slimmeriken onder ons, ik weet dat er 15 november boven staat en dat het niet gepost is op 15 november. Mijn computer bedacht namelijk halverwege dat het toch niet slim was om dit er nog op te zetten en dat ik meteen maar moest gaan slapen en de computer aan de stroom moest leggen. Dus dat heb ik toen maar braaf gedaan!)